Ο Σαμαράς με όπλα τα ΜΜΕ και τους Δημοσκόπους αντιμετώπισε τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις ως ενιαίο οργανικά σώμα: Η πρώτη εξυπηρετούσε τους σκοπούς της δεύτερης. Παρότι κανείς από τους συνδιασμούς που υποστήριζε δεν πορεύτηκε με γνώμωνα την υποστήριξη στην Κυβερνητική πολιτική - ίσα ίσα, το αντίθετο - κατόρθωσε να περάσει την στρατηγική του και επί της ουσίας και στο επίπεδο των εντυπώσεων : Από τη μια, οι κυβερνητικές δυνάμεις και ο ευρύτερος χώρος τους, διατήρησαν την εξουσία τους στην σημαντικότατη για πολλούς λόγους Τοπική Αυτοδιοίκηση και, από την άλλη, κατόρθωσε να απαλύνει το αντιμνημονιακό μήνυμα των εκλογών, όχι μόνο επικοινωνιακά, αλλά κυρίως με την δημιουργία κλίματος μπάχαλου, απαισιοδοξίας και αποχής.
Με αυτά τα δεδομένα πηγαίνει στη δεύτερη αναμέτρηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τις γνωστές υποκειμενικές του αδυναμίες, οι οποίες όμως γιγαντώθηκαν αντί να αμβλυθούν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, φαίνεται να μην έχει δομημένη εκλογική και επικοινωνιακή στρατηγική με στάδια και επι μέρους στόχους, αλλά να πιστεύει στην <<έφοδο στον ουρανό>>!
Εν όψει της επόμενης Κυριακής, βγήκαν συμπεράσματα από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Θα <<υποβοηθηθεί>> - έτσι ώστε να φανεί - το πραγματικό μέγεθος του αντιμνημονιακού
κοινωνικού ρεύματος;
Οδόφραγμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου