Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Coca Cola Hellenic: Success Story αλλά εκτός Ελλάδας. Του Π. Παναγιώτου


Το καλοκαίρι του 2012 τα κόμματα που στήριζαν το Μνημόνιο πανηγύριζαν την ολοκλήρωση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και υπόσχονταν, προεκλογικά, σκληρές διαπραγματεύσεις για τη βελτίωση των όρων του, διαβεβαιώνοντας τους Έλληνες ότι δε θα υπήρχαν, πλέον, άλλα μέτρα και ότι το τέλος της κρίσης ήταν κοντά καθώς η ανάπτυξη βρισκόταν λίγους μήνες μακριά.


Την ίδια στιγμή η πραγματική οικονομία κατέρρεε, η τρόικα προετοίμαζε τα σκληρότερα μέτρα για την Ελλάδα, η χώρα παρέμενε απόλυτα αποκλεισμένη από τις αγορές κεφαλαίων και ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα ήταν, σχεδόν, αδύνατος ή απαγορευτικά ακριβός. Ταυτόχρονα, οι πολύ αρνητικές προβλέψεις ανεξάρτητων οικονομικών και τραπεζικών ιδρυμάτων και οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης αλλά και οι δραματικές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, έκαναν δύσκολη την άντληση κεφαλαίων ακόμη και για εταιρίες κολοσσούς, με εξαιρετικά θεμελιώδη στοιχεία, όπως η Coca-Cola Hellenic, η οποία, όσο ο υποψήφιος για την πρωθυπουργία της χώρας, Α. Σαμαράς, υποσχόταν καλύτερες μέρες, έβλεπε την πιστοληπτική της βαθμολογία να υποβαθμίζεται σε μόλις τρεις βαθμίδες πάνω από την κατηγορία «σκουπίδια» και το μέλλον της να γίνεται, για πρώτη φορά από τη δημιουργία της, δυσοίωνο.

Με την εταιρία να στηρίζεται κυρίως στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της, η υποβάθμιση της και κυρίως η απειλή για περαιτέρω υποβαθμίσεις, μεταφράζονταν σε ρεαλιστικό κίνδυνο για εκτόξευση του κόστους δανεισμού της και έτσι σε πραγματική απειλή για τη χρηματοοικονομική της επιβίωση.

Τον Οκτώβριο του 2012, λίγο μετά το σχηματισμό νέας ελληνικής κυβέρνησης, η διοίκηση της εταιρίας ανακοίνωσε την πρόθεση της να μεταφέρει τα κεντρικά της στην Ελβετία και τις μετοχές της στο Λονδίνο, εγκαταλείποντας οριστικά την Ελλάδα. Πρωταρχικός στόχος, να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με μία χώρα όπου τα χειρότερα ήταν μπροστά και όχι πίσω της, ώστε να σταματήσει η χρηματοοικονομική μόλυνση της εταιρίας και να καταφέρει να ανακτήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών για να διευκολύνει την πρόσβαση της σε φθηνή χρηματοδότηση και να εξασφαλίσει τις κατάλληλες συνθήκες για την απρόσκοπτη λειτουργία και ανάπτυξης της.

Μερικούς μήνες αργότερα, στις 23 Ιουλίου του 2013, μετά από μία σύντομη περίοδο όπου έλαβαν χώρα όλες οι απαραίτητες ενέργειες, η Coca-Cola Hellenic εισήχθη, επισήμως, στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, στερώντας από το χρηματιστήριο Αθηνών τη μεγαλύτερη εταιρία του και από την Ελλάδα, μία από τις ελάχιστες εταιρίες κολοσσούς που διαθέτει, αξίας, περίπου, έξι δις ευρώ, με παρουσία σε 28 χώρες του κόσμου και με τεράστια φοροδοτική συνεισφορά.

Αν και οι εκπρόσωποι της εταιρίας αρνήθηκαν ότι πέρα από την προσπάθεια εξασφάλισης φθηνής χρηματοδότησης ήταν και η φορολογική μανία που απειλεί να διαλύσει την Ελλάδα των Μνημονίων που επηρέασε την απόφαση τους να εγκαταλείψουν τη χώρα, ωστόσο, η μεταφορά της έδρας της όχι οπουδήποτε στηνΕλβετία αλλά στο γνωστό για το προνομιακό φορολογικό καθεστώς του, καντόνι Zug, φανερώνει πως οι φορολογικοί λόγοι, μάλλον, διαδραμάτισαν το δικό τους ρόλο στη 'μετανάστευση' της εταιρίας στο εξωτερικό.

Όμως, το κακό δεν περιορίζεται στην Coca-Cola Hellenic αλλά επεκτείνεται σε κάθε τμήμα της ελληνικής οικονομίας η οποία αδυνατώντας να βιώσει το δικό της success story μεταφέρει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα πως η όποια προσπάθεια για επιτυχία πρέπει να γίνει εκτός των συνόρων της μια που εντός αυτών επικρατεί το χειρότερο δυνατό επιχειρηματικό περιβάλλον. Έτσι, δεν είναι τυχαίο πως μία σειρά άλλων εταιριών έχουν εγκαταλείψει ή προετοιμάζουν την αποχώρηση τους από την Ελλάδα σε μία τάση η οποία είναι τόσο επικίνδυνη και επιζήμια όσο ήταν και προβλέψιμη, δεδομένων των τραγικών επιλογών μίας μνημονιακής πολιτικής που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στην καταστροφή.
* Ο Πάνος Παναγιώτου είναι χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου