ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΛΕΟΥΤΣΑΚΟΥ ΣΤΗΝ "ΕΠΟΧΗ" (21/07) ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΔΑΜΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

ΕΡ:Ποιος εί­ναι ο α­πο­λο­γι­σμός σας σχε­τι­κά με το 1ο Συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πώς βλέ­πε­τε την πα­ρου­σία της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας μέ­σα στο ε­νιαίο κόμ­μα α­πό δω και πέ­ρα;

ΑΠ: Τα συ­νέ­δρια της Αρι­στε­ράς πρέ­πει πά­ντα να εί­ναι μια βα­θιά δη­μο­κρα­τι­κή και πο­λι­τι­κή δια­δι­κα­σία. Έτσι και το ι­δρυ­τι­κό συ­νέ­δριο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­χε ως στό­χο τη διε­ξα­γω­γή μιας πο­λι­τι­κής συ­ζή­τη­σης καί­ριας ση­μα­σίας. Στην πρά­ξη, ω­στό­σο, βρε­θή­κα­με α­ντι­μέ­τω­ποι τό­σο με το πρό­βλη­μα του πε­ριο­ρι­σμέ­νου χρο­νι­κού δια­στή­μα­τος που εί­χα­με στη διά­θε­σή μας για να διε­ξαχ­θεί ο προ­συ­νε­δρια­κός διά­λο­γος, ό­σο και με το γε­γο­νός πως ο­ρι­σμέ­νες φο­ρές κυ­ριάρ­χη­σαν ζη­τή­μα­τα δευ­τε­ρεύου­σας ση­μα­σίας, που, κα­τά τη γνώ­μη μου, δεν α­πο­τε­λού­σαν θέ­μα­τα τα ο­ποία α­πα­σχο­λού­σαν τον κό­σμο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και την ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία.  Πα­ρ’ ό­λα αυ­τά η ε­πό­με­νη μέ­ρα μας βρί­σκει, νο­μί­ζω, πιο δυ­να­τούς και έ­τοι­μους να α­γω­νι­στού­με για έ­να κόμ­μα μα­ζι­κό, ζω­ντα­νό, με α­να­βαθ­μι­σμέ­νο το ρό­λο των με­λών του, που να μπο­ρεί να ε­μπνεύ­σει και να κι­νη­το­ποιή­σει το λαό.

Όσο α­φο­ρά την Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα, νο­μί­ζω ό­τι με την ε­νί­σχυ­ση που κα­τέ­γρα­ψε τό­σο στις πο­λι­τι­κές της α­πό­ψεις ό­σο και στην ε­κλο­γή του ορ­γά­νου, α­πό κα­λύ­τε­ρη θέ­ση θα μπο­ρεί να υ­πε­ρα­σπι­στεί τη ρι­ζο­σπα­στι­κή και ε­νω­τι­κή φυ­σιο­γνω­μία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και να α­πο­τε­λέ­σει μια δύ­να­μη ε­νό­τη­τας και στα­θε­ρό­τη­τας στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Άλλω­στε, το Αρι­στε­ρό Ρεύ­μα, που α­πο­τε­λεί μια ι­στο­ρι­κή τά­ση, μέ­χρι χθες στο πλαί­σιο του Συ­να­σπι­σμού και α­πό σή­με­ρα στο πλαί­σιο του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, σε ό­λες τις με­γά­λες ή δύ­σκο­λες στιγ­μές του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με αί­σθη­μα ευ­θύ­νης και με έ­γνοια τη συ­νο­χή της Αρι­στε­ράς, συ­νέ­βα­λε να ξε­πε­ρα­στούν δύ­σκο­λες στιγ­μές. Έτσι και σή­με­ρα ευελ­πι­στού­με, μα­ζί με το Κόκ­κι­νο Δί­κτυο και τις υ­πό­λοι­πες δυ­νά­μεις που συ­γκρο­τούν την Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα, να μπο­ρέ­σου­με να δώ­σου­με μια νέα δυ­να­μι­κή στην πο­ρεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

ΕΡ:Ορι­σμέ­νοι δια­τυ­πώ­νουν την ά­πο­ψη ό­τι η στά­ση σας, ε­νώ ε­νι­σχύει το ρό­λο σας ως ε­σω­κομ­μα­τι­κή α­ντι­πο­λί­τευ­ση, δεν συ­νει­σφέ­ρει στην α­να­σύν­θε­ση ε­ντός των πλαι­σίων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Ποια εί­ναι η γνώ­μη σας;

ΑΠ: Πρέ­πει να πω ό­τι δεν αι­σθα­νό­μα­στε ό­τι α­πο­τε­λού­με την α­ντι­πο­λί­τευ­ση ε­ντός του κόμ­μα­τος. Αντι­θέ­τως,θεω­ρού­με πως εί­μα­στε βα­σι­κό τμή­μα του κόμ­μα­τος. Άλλω­στε τα στε­λέ­χη του Αρι­στε­ρού Ρεύ­μα­τος ή­ταν αυ­τά που πή­ραν πο­λι­τι­κές πρω­το­βου­λίες για τη συ­γκρό­τη­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ως πο­λι­τι­κό υ­πο­κεί­με­νο α­πό την ε­πο­χή του Χώ­ρου Δια­λό­γου. Επι­πλέ­ον, δια­χρο­νι­κά έ­χου­με συμ­βά­λει κα­θο­ρι­στι­κά στην ε­κτό­νω­ση και την ε­πί­λυ­ση ό­λων των κρί­σεων που προέ­κυ­ψαν κα­τά και­ρούς στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αλ­λά και στην ε­πα­νεκ­κί­νη­ση του πο­λι­τι­κού μας φο­ρέα, ό­ταν ο­ρι­σμέ­νες συ­νι­στώ­σες τα­λα­ντεύο­νταν ή θεω­ρού­σαν ό­τι ο κύ­κλος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­χει ο­λο­κλη­ρω­θεί ή ό­ταν με­γά­λο τμή­μα του Συ­να­σπι­σμού έ­βλε­πε την υ­πό­θε­ση της συ­σπεί­ρω­σης της Αρι­στε­ράς μυω­πι­κά.  Με το ί­διο αί­σθη­μα ευ­θύ­νης θα λει­τουρ­γή­σου­με και στη νέα φά­ση, χω­ρίς να θεω­ρού­με τον ε­αυ­τό μας ε­σω­κομ­μα­τι­κή α­ντι­πο­λί­τευ­ση. Εί­μα­στε έ­να ι­δε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κό ρεύ­μα, που κα­τα­θέ­τει α­πό­ψεις και προ­βλη­μα­τι­σμούς ε­ντός του κόμ­μα­τος. Αυ­τό ο­φεί­λουν να το κά­νουν ό­λοι. Σε δια­φο­ρε­τι­κή πε­ρί­πτω­ση παύεις να εί­σαι τά­ση και με­τα­τρέ­πε­σαι σε μη­χα­νι­σμό αυ­το­α­να­πα­ρα­γω­γής.

ΕΡ:Πα­ρα­κο­λου­θώ­ντας τις το­πο­θε­τή­σεις των στε­λε­χών της Αρι­στε­ρής Πλατ­φόρ­μας μέ­σα στο συ­νέ­δριο πα­ρα­τη­ρεί κα­νείς ό­τι δώ­σα­τε με­γά­λη έμ­φα­ση στα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά που πρέ­πει να έ­χει μια πι­θα­νή κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς. Ποιες εί­ναι οι δι­κές σας α­νη­συ­χίες και πώς βλέ­πε­τε την προο­πτι­κή αυ­τή;
Εμείς πι­στεύου­με ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς εί­ναι μια α­να­γκαιό­τη­τα.

ΑΠ: Εί­ναι η μό­νη λύ­ση για την σω­τη­ρία του τό­που και την α­να­σύ­ντα­ξη της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μίας προς ό­φε­λος των ερ­γα­ζο­μέ­νων, των λαϊκών στρω­μά­των και της νε­ο­λαίας. Ανα­γνω­ρί­ζου­με τις δυ­σκο­λίες, αλ­λά θεω­ρού­με ό­τι πρέ­πει να έ­χου­με ε­μπι­στο­σύ­νη στις δι­κές μας δυ­νά­μεις, στις δι­κές μας ι­δέες. Με αυ­τές - α­πό χα­μη­λά πο­σο­στά- α­να­δειχ­θή­κα­με κυ­ρίαρ­χη δύ­να­μη και α­πο­τε­λέ­σα­με ελ­πί­δα για το λαό, με αυ­τές μπο­ρεί και το 27% να γί­νει 37%. Για ε­μάς η συ­μπα­ρά­τα­ξη της Αρι­στε­ράς εί­ναι μια ου­σια­στι­κή πο­λι­τι­κή πρό­τα­ση και ό­χι έ­να ε­πι­κοι­νω­νια­κό χαρ­τί.
Οποια­δή­πο­τε κυ­βέρ­νη­ση θε­λή­σει να α­παλ­λά­ξει τη χώ­ρα α­πό το βρα­χνά των μνη­μο­νίων εί­ναι σί­γου­ρο ό­τι θα δε­χτεί τε­ρά­στιες πιέ­σεις και εκ­βια­σμούς α­πό το σύ­νο­λο του εγ­χώ­ριου και διε­θνούς οι­κο­νο­μι­κού και πο­λι­τι­κού κα­τε­στη­μέ­νου. Για να α­ντέ­ξει α­πέ­να­ντι σε αυ­τές τις πιέ­σεις και να ε­φαρ­μό­σει έ­να πρό­γραμ­μα ε­ναλ­λα­κτι­κό στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές λι­τό­τη­τας, αυ­τή η κυ­βέρ­νη­ση θα πρέ­πει: α) να α­πο­τε­λεί­ται α­πό δυ­νά­μεις που α­πο­δε­δειγ­μέ­να θέ­λουν και μπο­ρούν να συ­γκρου­στούν μέ­χρι τέ­λους με την τρόι­κα των δα­νει­στών και με το εγ­χώ­ριο κα­τε­στη­μέ­νο και β) να συμ­με­ρί­ζο­νται σε ση­μα­ντι­κό βαθ­μό τον ί­διο στρα­τη­γι­κό στό­χο, δη­λα­δή το σο­σια­λι­σμό, α­φού η κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς, ό­πως έ­χου­με πει και ως ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δεν εί­ναι πα­ρά το μέ­σο που θα ο­δη­γή­σει το λαό στην ε­ξου­σία. Για αυ­τούς τους λό­γους γί­νε­ται η α­πεύ­θυν­σή μας προς το σύ­νο­λο της Αρι­στε­ράς, κοι­νο­βου­λευ­τι­κή και ε­ξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή.

ΕΡ: Τό­σο στον προ­συ­νε­δρια­κό διά­λο­γο, ό­σο και μέ­σα στο συ­νέ­δριο δεί­ξα­τε με­γά­λη ε­πι­μο­νή στη ση­μα­σία των τρο­πο­λο­γιών σας, τις ο­ποίες και τε­λι­κά κα­τα­θέ­σα­τε. Με δε­δο­μέ­νο ό­τι στο κεί­με­νο της πο­λι­τι­κή α­πό­φα­σης υ­πάρ­χουν α­να­φο­ρές στα συ­γκε­κρι­μέ­να ζη­τή­μα­τα με πα­ρα­πλή­σιες δια­τυ­πώ­σεις, για πα­ρά­δειγ­μα η α­να­φο­ρά στο δη­μό­σιο έ­λεγ­χο των τρα­πε­ζών υ­πάρ­χει στο κεί­με­νο, για­τί ε­πι­μέ­να­τε τό­σο πο­λύ;

ΑΠ; Το πρώ­το που θέ­λω να πω εί­ναι ό­τι σε έ­να συ­νέ­δριο της Αρι­στε­ράς ό­χι μό­νο δεν πρέ­πει να μας τρο­μά­ζουν οι δια­φο­ρε­τι­κές α­πό­ψεις, αλ­λά πρέ­πει να τις ε­πι­διώ­κου­με. Αυ­τό ε­ξάλ­λου εί­ναι και το νό­η­μα των συ­νε­δρίων της Αρι­στε­ράς. Δεν εί­μα­στε και δεν πρό­κει­ται να γί­νου­με ΠΑ­ΣΟΚ ή ΝΔ. Η Αρι­στε­ρά εί­ναι έ­νας ζω­ντα­νός πο­λι­τι­κός ορ­γα­νι­σμός, στο ε­σω­τε­ρι­κό του ο­ποίου γί­νε­ται η δια­πά­λη των ι­δεών και ο ο­ποίος πρέ­πει να κα­τα­φέρ­νει να συν­θέ­τει σε μια προω­θη­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση. Όπου δεν υ­πάρ­χει η δυ­να­τό­τη­τα αυ­τής της σύν­θε­σης, υ­πάρ­χει η αρ­χή της πλειο­ψη­φίας την ο­ποία και σε­βό­μα­στε. Η ε­πι­μο­νή μας για τις τρο­πο­λο­γίες α­φο­ρού­σε την ά­πο­ψη που έ­χου­με ό­τι οι συ­γκε­κρι­μέ­νες δια­τυ­πώ­σεις πρέ­πει να εί­ναι πιο σα­φείς και αιχ­μη­ρές. Δεν ε­πι­δέ­χο­νταν δη­λα­δή δια­φο­ρε­τι­κών ερ­μη­νειών.  Έχει πα­ρα­τη­ρη­θεί το φαι­νό­με­νο με­ρι­κά κο­ρυ­φαία στε­λέ­χη του κόμ­μα­τος, ι­διαί­τε­ρα στο δη­μό­σιο λό­γο, να ερ­μη­νεύουν α­πο­φά­σεις του κόμ­μα­τος με τρό­πο δια­φο­ρε­τι­κό α­πό αυ­τό που πε­ριέ­χε­ται στα γρα­πτά κεί­με­να.
Αυ­τό ή­ταν έ­να πρό­βλη­μα της προ­η­γού­με­νης πε­ριό­δου, το ο­ποίο πρέ­πει να το­νί­σω πως δεν προ­ερ­χό­ταν α­πό αυ­τούς που εί­χαν κα­τα­θέ­σει δια­φο­ρε­τι­κές α­πό­ψεις ε­ντός των ορ­γά­νων. Επει­δή α­να­φέ­ρα­τε το πα­ρά­δειγ­μα του δη­μό­σιου ε­λέγ­χου των τρα­πε­ζών, να σας πω το ε­ξής: Θεω­ρη­τι­κά δη­μό­σιος έ­λεγ­χος υ­πάρ­χει και τώ­ρα, μέ­σω της Τρά­πε­ζας της Ελλά­δος. Εμείς ό­μως δεν μι­λά­με για αυ­τό, αλ­λά λέ­με ξε­κά­θα­ρα ε­θνι­κο­ποίη­ση – κοι­νω­νι­κο­ποίη­ση του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού συ­στή­μα­τος. Επο­μέ­νως, δύο α­πό τις δι­κές μας τρο­πο­λο­γίες –αυ­τή που α­φο­ρά τις ε­θνι­κο­ποιή­σεις/κοι­νω­νι­κο­ποιή­σεις και αυ­τή που έ­χει να κά­νει με τις συμ­μα­χίες και την κυ­βέρ­νη­ση- α­πο­σκο­πούν στη διευ­κρί­νι­ση των α­πο­φά­σεών μας, προ­κει­μέ­νου να μην ε­πι­δέ­χο­νται πα­ρερ­μη­νειών.  Σε ό,τι, ό­μως, α­φο­ρά τις τρο­πο­λο­γίες για τα θέ­μα­τα της ευ­ρω­ζώ­νης και του χρέ­ους, το θέ­μα δεν εί­ναι τό­σο η α­πο­σα­φή­νι­ση των α­πο­φά­σεων που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­χει υιο­θε­τή­σει ή­δη α­πό τη συν­διά­σκε­ψη, αλ­λά η ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποίη­ση των θέ­σεων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ γύ­ρω α­πό τα συ­γκε­κρι­μέ­να ζη­τή­μα­τα, τα ο­ποία θεω­ρού­με ε­ξαι­ρε­τι­κά κρί­σι­μα.

ΕΡ:Σε ό­λη τη διάρ­κεια του συ­νε­δρίου και ει­δι­κά το Σάβ­βα­το το βρά­δυ δώ­σα­τε με­γά­λη μά­χη για τον τρό­πο ψη­φο­φο­ρίας. Για ποιο λό­γο εί­ναι τό­σο ση­μα­ντι­κό για σας αυ­τό το ζή­τη­μα;

ΑΠ: Η α­λή­θεια εί­ναι πως θεω­ρού­με πο­λύ ση­μα­ντι­κό αυ­τό το ζή­τη­μα και θέ­λω να ση­μειώ­σω πως, κα­τά τη γνώ­μη μου, η αλ­λα­γή στον τρό­πο ψη­φο­φο­ριών ή­ταν μια α­τυ­χής στιγ­μή του συ­νε­δρίου. Όπως α­πα­ρά­δε­κτα εί­ναι φαι­νό­με­να γιου­χαΐσμα­τος και α­πο­δο­κι­μα­σιών σε συ­γκε­κρι­μέ­νες α­πό­ψεις. Θεω­ρού­με ό­τι η εκ­προ­σώ­πη­ση των α­πό­ψεων στο σύ­νο­λο των ορ­γά­νων πρέ­πει να γί­νε­ται με α­να­λο­γι­κό τρό­πο, ώ­στε να υ­πάρ­χει γνή­σια δη­μο­κρα­τι­κή και α­ντι­προ­σω­πευ­τι­κή κα­τα­γρα­φή της βού­λη­σης του σώ­μα­τος.  Δια­φο­ρε­τι­κά εί­ναι κε­νό γράμ­μα η α­να­φο­ρά μας σε πο­λυ­τα­σι­κό, δη­μο­κρα­τι­κό, μη αρ­χη­γο­κε­ντρι­κό κόμ­μα. Για να έ­χει αυ­τό ου­σία, πρέ­πει α­κό­μα και η μι­κρό­τε­ρη τά­ση  να έ­χει τη δυ­να­τό­τη­τα να εκ­προ­σω­πεί­ται α­νά­λο­γα με την α­πο­δο­χή των α­πό­ψεών της. Με αυ­τή την έν­νοια υ­πε­ρα­σπι­στή­κα­με τον τρό­πο που και στον Συ­να­σπι­σμό αλ­λά και στην πρό­σφα­τη Συν­διά­σκε­ψη εί­χα­με ψη­φί­σει. Λί­στες με δυ­να­τό­τη­τα δια­πή­δη­σης. Αυ­τός ο τρό­πος και δια­σφα­λί­ζει την κα­τα­γρα­φή της α­πο­δο­χής της κά­θε ά­πο­ψης, και δεν πλήτ­τει την ε­νιαία ει­κό­να του κόμ­μα­τος, μιας και η ου­σία της ε­νό­τη­τας δεν κρί­νε­ται στον τρό­πο ψη­φο­φο­ρίας αλ­λά στον τρό­πο λει­τουρ­γίας  και στη δρά­ση του κόμ­μα­τος. Όπως εί­πα και στο συ­νέ­δριο, ο­ποιοσ­δή­πο­τε άλ­λος τρό­πος α­νά­δει­ξης των ορ­γά­νων νο­θεύει την βού­λη­ση του ε­κλο­γι­κού σώ­μα­τος και ε­νι­σχύει τους μη­χα­νι­σμούς, κά­τι που δεν τι­μά­ει κα­νέ­να στον χώ­ρο της Αρι­στε­ρά.

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12807:leoutsakos-antipoliteusi&catid=81:kivernisi&Itemid=198